BIRTH JULIETTA
Het is maandagmorgen 2e paasdag, 17 april 2017 en ik had de wekker al vroeg gezet. Vandaag ga ik -in plaats van Ton- een geboorte vastleggen, mijn eerste geboortereportage en ik heb er erg veel zin in. Gezonde spanning en toch ook wel wat zenuwen, want naast dat het mijn eerste keer wordt is het natuurlijk nooit te voorspellen hoe een bevalling gaat verlopen.
Voor moeder in spé is het de 3e en laatste zwangerschap. Haar vorige bevallingen waren snel en heftig, dus we hebben afgesproken dat ze mij continue op de hoogte houd, ik wil in ieder geval zeker niet te laat zijn. Stiekem had ik al bedacht om gewoon maar alvast in het ziekenhuis aan de koffie te gaan zitten, dan ben ik slechts enkele etages verwijderd en kan dat in ieder geval niet mis gaan 😉 Maar Nathalie is er zelf ook niet gerust op en appt mij om 07:15u of ik misschien toch niet ook gelijk om 08:00u in het ziekenhuis wil zijn, just in case…. Eh…JA!
Dus hoppa de vaart erin en om 08:05u stond ik op de afdeling in het ziekenhuis, alwaar de bevalling zou worden ingeleid. Nathalie en aanstaande papa in spé Michael volgden even later.
We worden naar een verloskamer geleid waar Nathalie aan een monitor wordt gelegd. En er wordt gekeken of er al meer ontsluiting is sinds de 2 centimeter van vrijdag, maar helaas… nog even geduld hebben.
We drinken nog even koffie en wachten af tot de volgende controle, waar gelukkig wel wat gebeurd is, nu is er 4 centimeter ontsluiting. Het gaat de arts echter niet snel genoeg en ze besluit het water te breken en wil dat de weeën op gang worden gebracht door een middel wat via het infuus wordt toegediend. Maar zover komt het niet…
Direct na het breken van het water dienen de weeën zich aan en in een mooie opbouw komen de weeën steeds sneller en worden ze ook steeds heftiger. Het is waanzinnig mooi om te zien hoe goed ze alles onder controle heeft. De heftigheid van vooral de laatste bevalling heeft ervoor gezorgd dat ze zich goed heeft voorbereid op deze, ze weet wat ze wil en gelukkig denkt het verplegend personeel ’s middags goed met haar mee.
Dan komt het moment dat er persdrang is, Nathalie wil naar het toilet, maar dat wordt door de arts niet meer toegelaten, ze wil eerst de ontsluiting checken. En ja hoor, het is zover!
Op handen en knieën gaat Nathalie aan het werk, gesteund door Michael die haar al die tijd geen moment alleen heeft gelaten en aan haar zijde was. Dan gaat het heel snel, bij perswee nummer 3 slaakt Nathalie een oerschreeuw en dan kan ze zelf haar kleine meisje aanpakken.
Om 17:58u is ze daar: Julietta
WAAAAAUUUUWWW!!!!
Ik tril, ik shake en heb tranen in m’n ogen, wat ik nu allemaal niet kan gebruiken, ik moet scherp, cool en snel zijn. But hey it’s my first and I’m only human…. Maar wat een prachtige momenten en wat een fijne bevalling.
Een gezond meisje, een heel (letterlijk en figuurlijk) blije mama en super trotse papa, wat wil je nog meer….
Natuurlijk blijf ik tot de kleine Julietta nagekeken is en ze onder andere kennis heeft gemaakt met haar grote zussen, Valentina en Angelica.
17-04-17 Voor mij een memorabele dag, I was so incredibly Touched….
Lieve Naat & Mike, Valentina, Angelica en natuurlijk Julietta,
Ik wens jullie onwijs veel geluk, plezier, liefde en dat alles in goede gezondheid.
~Touched by the miracle of life~
Hieronder een kleine selectie van de reportage die met toestemming van de ouders geplaatst mag worden.
